Στην Ελλάδα, υπάρχουν πάρα πολλά χωριά με περίεργα ονόματα. Κάποια είναι αστεία και μπορείς να κάνεις διάφορους συνειρμούς και σε άλλα είναι περίεργο πώς σκέφτηκαν να ονομάσουν έτσι ένα ολόκληρο χωριό. Σε κάθε περίπτωση, πίσω από κάθε όνομα κρύβεται και μία ιστορία που μπορεί να είναι ακόμα και τραγική.
Πάπαρι – Αρκαδία
Πρόκειται για ένα μικρό χωριό, του δήμου Βαλτετσίου, το οποίο εντοπίζεται περίπου 30 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Τρίπολης κοντά τόσο στον παλιό, όσο και στον νέο οδικό άξονα, που συνδέει την Τρίπολη με την Μεγαλόπολη και την Καλαμάτα. Στην ίδια περίπου θέση βρισκόταν ο προϊστορικός οικισμός του Ορεσθασίου, τον οποίο, σύμφωνα με τον μύθο, είχε ιδρύσει ο εγγονός του Πελασγού και γιος του Λυκάονα Ορεσθέας.
Το Πάπαρι (θα το συναντήσετε και ως ο Πάπαρης) λέγεται πως πήρε το περίεργο όνομά του από έναν ιερέα της περιοχής και πρώτο οικιστή (γύρω στα τέλη του 6ο αιώνα) του χωριού, ο οποίος ήταν γιγαντόσωμος και ο κόσμος συνδυάζοντας τη σωματική του διάπλαση με την ιδιότητα του παπά, τον φώναζε «πάπαρο».
Το χωριό έχει μεγάλη ιστορία και οι κάτοικοί του συμμετείχαν στην Ελληνική Επανάσταση. Εδώ, εξάλλου, έγινε η πρώτη σύναξη των Οπλαρχηγών, των Προκρίτων και των Αρχιερέων στις 6 Απριλίου 1821, Μεγάλη Τετάρτη, αλλά και η σύσταση του πρώτου ελληνικού στρατοπέδου, υπό την αρχηγία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, με τους Παπαραίους να συστρατεύονται στον αγώνα για την ανεξαρτησία. Το χωριό, όπως και ολόκληρη η γύρω περιοχή, θα πάθει μεγάλες καταστροφές το 1825 από τα στρατεύματα του Ιμπραήμ, με αποκορύφωμα την καταστροφή της κοντινής στο χωριό Μονής του Αγίου Νικολάου Καλτεζών.
Μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, οι κάτοικοι του Πάπαρι και των γύρω χωριών ταλαιπωρούνταν από το έλος, που βρισκόταν στην περιοχή και το οποίο προκαλούσε πολλά προβλήματα, είτε με τις πλημμύρες του, είτε με τα κουνούπια, που μετέδιδαν την ελονοσία. Είναι χαρακτηριστικό, ότι ένα μεγάλο ποσοστό των κατοίκων των χωριών της περιοχής, που σε ορισμένες περιπτώσεις έφτανε το 80%, είχε προσβληθεί κάποια στιγμή της ζωής του από ελονοσία.
