Αν έχετε βαρεθεί τις ορδές κόσμου στα νησιά και τα παράλια της ηπειρωτικής Ελλάδας κάθε καλοκαίρι, αναπολείτε τις κάπως πιο ανέμελες και πιο ήσυχες διακοπές που θυμίζουν λίγο τη δεκαετία του ‘80 και δεν θέλετε και πολλές ανέσεις, υπάρχει ένα νησάκι στο Ιόνιο που είναι ιδανικό ακριβώς για αυτό. Το ήρεμο, το ήσυχο, το δεν θέλω και πολλά πολλά, μόνο ήλιο και θάλασσα, ο Καστός.
Ο Καστός, λοιπόν, βρίσκεται απέναντι από το Μύτικα της Αιτωλοακαρνανίας και δίπλα από το μεγαλύτερο νησάκι τον Κάλαμο. Ανήκει με άλλα 17 νησάκια και βραχονησίδες στις Τηλεβοΐδες νήσους, είναι όλο και όλο 5,915 τ.χλμ. και έχει 35 μόνιμους κατοίκους. Αποτελεί έναν αρκετά δημοφιλή προορισμό για τους ιστιοπλόους οι οποίοι προτιμούν ωστόσο τα δυτικά απόκρημνα κολπάκια του νησιού για τις βουτιές τους. Θα φτάσετε στον Καστό, είτε από τον Μύτικα που έχει δρομολόγιο -τα καλοκαίρια – κάθε μέρα εκτός Πέμπτης, είτε από τη Λευκάδα με αναχώρηση κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή. Έχετε κατά νου πως τα καραβάκια που πάνε στο νησί δεν παίρνουν αυτοκίνητα οπότε pack light που λένε και οι Αμερικανοί ή σε απλά ελληνικά, πάρτε μαζί σας λίγα πράγματα και καλά.
Σήμα κατατεθέν ο ανεμόμυλος στα αριστερά του λιμανιού που είναι μάλιστα και ένα από τα τρία καφέ του νησιού. Στο μικρό λιμανάκι τα ιστιοπλοϊκά είναι δεμένα το ένα δίπλα στο άλλο και ένας μικρός αραιοκατοικημένος οικισμός απλώνεται στον καταπράσινο λόφο. Αυτά αντικρίζετε καθώς φτάνετε στο νησί.
Εδώ μην περιμένετε πολυτέλειες, φαρδιούς δρόμους, πολλούς οικισμούς και οργανωμένες παραλίες εδώ η «φάση» είναι υπέροχα χαλαρή και απλή. Ο οικισμός είναι μόνο ένας που το πιο ψηλό σημείο του το ονομάζουν «πάνω χωριό» και έχει όμορφη θέα στο Ιόνιο. Στον Καστό τα πάντα γίνονται με τα πόδια και τα βαρκάκια. Εξάλλου δεν υπάρχουν παρά μόνο δυο αγροτικά αυτοκίνητα. Αν θέλετε να πάτε στις πιο μακριές παραλίες, παίζουν και το ρόλο του ταξί. Μπαίνετε στο καφενείο ρωτάτε ποιος μπορεί να σας πετάξει μέχρι την παραλία – έναντι μικρού αντιτίμου – και συνεννοείστε να έρθει να σας πάρει όταν θα έχετε τελειώσει τις βουτιές σας, τόσο απλά.
Οι παραλίες που είναι προσβάσιμες από τη στεριά είναι όλες στην ανατολική πλευρά του νησιού ενώ από την δυτική βραχώδη πλευρά η πρόσβαση γίνεται μόνο με σκάφος. Ωστόσο και αυτές στην ανατολή είναι πανέμορφες παραλίες με εξαιρετικά νερά που θα λατρέψετε. Σε αυτή του Άγιου Αιμιλιανού μάλιστα, στα ψηλά βράχια ακριβώς δίπλα υπάρχει και η Φωκότρυπα, μια τρύπα στο βράχο που κρύβει στο εσωτερικό της μια μικρή αμμουδιά. Όμορφες παραλίες και τα Αμπελάκια, το Καμίνι, η Καλάδα και το Βρισίδι όλες τους κυρίως με βοτσαλάκι και λίγη άμμο κοντά στο κύμα.
Αν θέλετε να πάτε στον Καστό θα πρέπει να φροντίσετε για τη διαμονή σας από νωρίς καθώς δεν υπάρχουν πολλές επιλογές. Μονάχα πέντε – έξι δωμάτια που έχει φτιάξει ένας Ιταλός και τα οποία γίνονται ανάρπαστα – τα διαθέτει μέσω πλατφόρμας βραχυπρόθεσμης μίσθωσης. Διαφορετικά μπορείτε να στήσετε τη σκηνή σας σε κάποια παραλία, με μεγάλο σεβασμό στο περιβάλλον, που σημαίνει ότι δεν αφήνετε σκουπίδια και πως σε καμία μα καμία περίπτωση δεν ανάβετε φωτιά.
Μετά τις βουτιές σας μπορείτε να επιλέξετε μια από τις τρεις ταβέρνες για να απολαύσετε το γεύμα σας και το βραδάκι ένα από τα τρία καφέ για χαλαρώσετε με ένα ποτάκι. Οι βόλτες στο νησί είναι κυρίως περιηγητικού χαρακτήρα. Πάρτε τα μικρά δρομάκια ανάμεσα στους ελαιώνες, ανεβείτε στο «πάνω χωριό» με τα παλιά πέτρινα σπίτια και τον παλιό μύλο που άθελά του είναι σαν εγκαταλελειμμένο αξιοθέατο, φτάστε στο ξωκκλήσι του Άγιου Αιμιλιανού πάνω από την ομώνυμη παραλία και ανεβείτε στην εκκλησία του Αϊ Γιάννη του Προδρόμου, στο χωριό, με τις ελαιογραφίες του Σπύρου Γαζή και την υπεραιωνόβια ελιά στο προαύλιο για θέα στο λιμάνι και απολαύσετε την ηρεμία και την απλότητα του τοπίου.