Η φράση είναι γνωστή στην καθομιλουμένη εδώ και περίπου 2.500 χιλιάδες χρόνια. Και κρατάει από την Αρχαία Κόρινθο, πριν φυσικά ανοίξει η διώρυγα.
Οι ναυτικοί προκειμένου να αποφύγουν να κάνουν τον γύρο της Πελοποννήσου, προτιμούσαν τη μέθοδο της διόλκησης. Αυτό σήμαινε την ρυμούλκυση των πλοίων στην στενή λωρίδα γης του Ισθμού, βάζοντας το πλοίο πάνω σε κορμούς δέντρων. Κάτι που κρατούσε για αρκετές ημέρες.
Οι ναυτικοί προτιμούσαν αυτή τη βαριά εργασία, παρά να κάνουν τον γύρο της Πελοποννήσου, που θα ήταν πιο ξεκούραστο αλλά θα κρατούσε περισσότερο χρόνο. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό, υπήρχε και ένας ακόμα λόγος που την προτιμούσαν.
Πέρα από τα εργαστήρια αγγείων και κρανών, η Κόρινθος τότε ήταν διάσημη και για τα «ιερά της Αφροδίτης». Αυτά ήταν οίκοι ανοχής και εξυπηρετούσαν κάθε είδους εpωτική επαφή.
Οι οίκοι ήταν διάσημοι σε όλον τον τότε γνωστό κόσμο, φυσικά περισσότερο από τις διηγήσεις των ναυτικών. Έτσι οι ναυτικοί όσο έσερναν τα καράβια στη στεριά, είχαν και χρόνο να βρίσκονται με τις ιερόδουλες.
Η φράση επιβίωσε για 2.500 χρόνια, παρά το γεγονός ότι για αιώνες τώρα δεν συμβαίνει τίποτα από αυτά στην Κόρινθο.
