Η άνευ διακοπής εκμετάλλευση ακόμη και ενός χωραφιού, κουράζει το έδαφος και κάποια στιγμή αδυνατεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καλλιεργητών.
Ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ Κώστας Γαζούλης, από έναν αγρό που παράγει αραχίδες ενημερώνει για τα μυστικά της παραγωγής.
Ο Νίκος Παπαθεοδώρου, μεταποιητής, εξηγεί ότι πολλοί έχουν αποφασίσει να προχωρήσουν σε αγρανάπαυση γιατί είναι μια καλλιέργεια με υψηλές απαιτήσεις και τα κτήματα κουράζονται έπειτα από συνεχή καλλιέργεια.
Η παραγωγή ξεκίνησε την δεκαετία του ΄50 και τα τελευταία χρόνια πηγαίνει πολύ καλά για τους αγρότες. Ωστόσο, επειδή στο ίδιο χωράφι βάζουν δυο καλλιέργειες τον χρόνο, φιστίκι και πατάτα η γη δεν δύναται πλέον να καρπίσει.
Όταν οι παραγωγοί αντιλαμβάνονται ότι η υπερεκμετάλλευση ενός αγρού δεν μπορεί να συνεχιστεί, τότε αναγκάζονται από την φύση να τα βάλουν σε αγρανάπαυση.
Έπειτα από μια μικρή αναμονή 140-145 ημερών καλλιέργειας που ξεκινά τον Απρίλιο έως ότου να δώσει καρπό τον Οκτώβριο η φιστικιά είναι ένα φυτό μεγάλης αντοχής, που δεν θέλει ιδιαίτερη φροντίδα και δεν έχουν κόστος παραγωγής.
Στο φόρτε της συγκομιδής με υψηλές τιμές που αγγίζουν το 1,5 ευρώ το κιλό, υπόσχεται σημαντικές αποδόσεις ανά στρέμμα, καθώς μια παραγωγή των 500-600 κιλών, δίνει 1.000 ευρώ το στρέμμα. «Πρόκειται για μια σχεδόν ανέξοδη καλλιέργεια, γιατί θέλει συγκεκριμένα λιπάσματα καθόλου φάρμακα, την ενέργεια, που είναι ίδια παντού και για να μην παραπληροφορούμε τον κόσμο, το φιστίκι δεν απαιτεί εργατικά χέρια, γιατί πρόκειται για μηχανική καλλιέργεια από την σπορά έως την συγκομιδή. Που χρειάζονται εργάτες;»
Είναι μια καλλιέργεια, που δεν επηρεάζεται από την κλιματική αλλαγή, διότι η καλλιέργεια του φιστικιού «θέλει ξεστό κλίμα και λίγο νεράκι παραπάνω, αλλά δεν μπορείς να τα έχεις όλα», αναφέρει ο κ. Παπαθεοδώρου.
Οι γνωστές αραχίδες ή το λεγόμενο αράπικο αποτελεί αγαπημένο συνοδευτικό και υγιεινό, με υψηλή διατροφική αξία, αρκεί να είναι εγχώριας παραγωγής και όχι τα μεταλλαγμένα εισαγόμενα από τρίτες χώρες.