Γεωγραφικά βρίσκεται ανάμεσα σε Αιγαίο και Κρητικό Πέλαγος στα ανατολικά της Πελοποννήσου. Ανήκει όμως στα Επτάνησα. Διοικητικά όμως ανήκει στην Αττική. Αυτά είναι τα παράξενα Κύθηρα.
Ίσως γι’ αυτόν τον λόγο να τραγουδούσε κάποτε ο Μητροπάνος ότι δεν θα τα βρούμε. Ίσως να του έλεγε ένας να πάει στα Επτάνησα, άλλος να του έλεγε Αιγαίο, ένας τρίτος να του είπε Αττική, κάπου θα έχασε τον δρόμο. Μπορεί να τα ‘παιξε και το GPS.
Τα Κύθηρα πάντως, αν δεν τα έχεις βρει ακόμα, καλό είναι να τα βρεις το φετινό καλοκαίρι ή και κάθε καλοκαίρι. Πας στο αεροδρόμιο, παίρνεις το αεροπλάνο και με 100-130 ευρώ, σε 45 λεπτά έχεις φτάσει στο αεροδρόμιο Αλέξανδρος Ωνάσης. Κι από κει θες άλλα 30 λεπτά για να φτάσεις στην κοντινότερη παραλία. Ε, βάλε κι ένα 15λεπτο να κάνεις μια στάση στο ξενοδοχείο να αφήσεις πράγματα, να τη η μιάμιση ώρα που λέμε στον τίτλο.
Τα Κύθηρα έχουν ένα καλό-κακό. Δεν έχουν ιδιαίτερο οδικό δίκτυο, επομένως οπουδήποτε κι αν επιλέξεις να μείνεις, δεν το γλυτώνεις το 25λεπτο ως και μισάωρο οδήγησης το λιγότερο, προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.
Γι΄αυτό και η νυχτερινή του ζωή δεν έχει ένα σημείο που να γίνεται χαμός. Είναι διάσπαρτο. Δεν έχει και φώτα στον περιφερειακό, πού να οδηγείς στο κατασκόταδο από τον Αβλέμονα προς τη Χώρα ή από το Λειβάδι προς τη Χώρα.
Είναι ένα μέρος πρωτευουσιάνικο, δίχως όλα τα κακά μιας πρωτεύουσας, μιας μεγάλης πόλης. Είναι δηλαδή για να πας το πρωί στη Χώρα και να φας πρωινό ή brunch (σου είπαμε εδώ πού θα πας), από κει να πας για μπάνιο σε μια παραλία (στον Χαλκό, στη Φυρή Άμμο, στο Καψάλι, στο Μελιδόνι ή στο Καλαδί), να πας το απόγευμα σε κανένα χωριό από τα άπειρα -νικα που διαθέτει και το βράδυ για ποτό κοντά στο μέρος που μένεις.
Φυσικά, ο Αβλέμονας είναι, διόλου άδικα, το στολίδι του στέμματος στα Κύθηρα. Ο ορμίσκος που έχει για να κάνει κανείς μπάνιο προσφέρει μια υπέροχη θέα, ειδικά το ηλιοβασίλεμα, και μια οικειότητα, μια ζεστασιά, ενώ ταυτόχρονα έχει και αυτό το τουριστικό.
Σε κάθε σημείο των Κυθήρων υπάρχουν λίγες και καλές επιλογές. Η Χώρα έχει βέβαια τη μερίδα του λέοντος με πολλά ωραία μαγαζιά για να κάνεις ψώνια, με μια χαρακτηριστική κυκλαδίτικη λευκότητα, χωρίς όμως τους ανέμους των Κυκλάδων και με απείρως καλύτερα νερά. Θάλασσες καθαρές, ούτε κρύες ούτε ζεστές, με μια λέξη, απολαυστικές.
Έχεις και την ευκαιρία να κάνεις και μικρές κρουαζιέρες. Να πας για παράδειγμα στα Αντικύθηρα ή στην Ελαφόνησο. Ή, αυτό πιο εύκολα, στο νησάκι τη Χύτρα ή Αυγό που βρίσκεται στα 15 λεπτά από το Καψάλι. Εκεί θα σε οδηγήσει ο θρύλος του νησιού, ο καπετάν Σπύρος, σε κάτι σπηλιές στην πίσω μεριά του νησιού, όπου πήγαινε από τα 16 του.
Εκεί θα κολυμπήσεις σε πανέμορφα νερά, να μπεις σε μια μεγάλη σπηλιά, θα κάνεις και κάτι σκαρφαλώματα, θα την ζήσεις τη μίνι περιπετειούλα σου. Και θα δεις από κάτω σου να απλώνεται ένα πέλαγος, με μεγάλα βράχια στο σημείο να δημιουργούν ένα θαλάσσιο έδαφος για να στέκεται αν κουραστείς από το κολύμπι. Ομορφιά.
Κι αφού τα κάνεις όλα αυτά, θα πας μετά στα υπέροχα εστιατόρια του, στη Σκάνδεια ή στην Ψωμολαδέα, για να φας εστιατορικά και άρτια εκτελεσμένα πιάτα σε προσιτότατες τιμές ή φανταστικά μαγειρευτά και μεζέδες.
Ας πούμε, στην Ψωμολαδέα στον Αβλέμονα ή Αυλέμονα ή Αυλαίμονα ή Αβλέμωνα ή Πιέρ Φαν Χούιντογκ, έχει μια τέλεια τάρτα κοπανιστής με σάλτσα φατουράδας (τοπικό λικέρ) και φρούτα του δάσους. Ονείρωξη.
Πολύ καλές επιλογές είναι επίσης η Αλαταρέα στο Καψάλι και το Κόκκινο Σπαλέτο, ενώ σε ένα νησί που έχει έντονο τον φραγκολεβαντίνικο χαρακτήρα, δε θα μπορούσε να λείπει η ιταλική γεύση, με το Il Mercato και τον Μπότζιο να προσφέρουν κάποιες πολύ γευστικές επιλογές όπως η πίτσα φούρνου του δεύτερου ή τα ζυμαρικά al mare.
Το βράδυ μπορείς να πας για ποτό είτε στο Il Mercato και το Choraki στη Χώρα, είτε στο Anglais και το Banda Landra στο Καψάλι, είτε στο Αραχτοποτείο στον Αβλέμονα.
That’s all folks για τα Κύθηρα.