Η Μικέλα είναι μία από τους χιλιάδες εργαζομένους της Fiat/ Mirafiori που κατέβηκαν πριν από μερικές μέρες σε μια απεργία απελπισίας, εν γνώσει τους σχεδόν ότι η Stellantis, η εταιρία που εξαγόρασε προ τριετίας την ιστορική Fiat/Chrysler, είναι καταδικασμένη να βάλει ταφόπλακα στην κοιτίδα της ιταλικής αυτοκινητοβιομηχανίας, το Τορίνο. Ενα θλιβερό και σοκαριστικό τέλος εποχής για ολόκληρη την Ιταλία.
Στη διαδήλωση που έγινε στη Ρώμη κατέβηκε για συμπαράσταση σύσσωμη η ηγεσία της ιταλικής αντιπολίτευσης. Η πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος, Ελι Σλάιν, ο αρχηγός των Πέντε Αστεριών, Τζουζέπε Κόντε, και οι επικεφαλής μικρότερων κομμάτων της Κεντροαριστεράς. Ομως οι εκκλήσεις τους στην πρωθυπουργό, Τζόρτζια Μελόνι, και στη διοίκηση της εταιρίας έπεσαν στο κενό…
«Εχουμε ζήσει πολλές κρίσεις, αλλά αυτή είναι η χειρότερη. Δουλεύω 27 χρόνια στην εταιρία και βλέπω ότι δεν υπάρχει μέλλον», δήλωσε αποκαρδιωμένη μια συνάδελφος της Μικέλα, η Τιτσιάνα, στην «Il Fatto Quotidiano».
Οι πρώτοι μήνες του 2024 αποτέλεσαν μαύρη σελίδα στην ιστορία της ιταλικής αυτοκινητοβιομηχανίας, οδηγώντας τα συνδικάτα όλων των εταιριών του κλάδου σε πανεθνική απεργία και πορεία στη Ρώμη. Σε αντίθεση με τις εξαγγελίες του υπουργού Επιχειρήσεων, Αντόλφο Ούρσο, περί «επανεκκίνησης», η ιταλική παραγωγή αυτοκινήτων έπεσε στα επίπεδα του 1957! Στις παλιές εγκαταστάσεις της Fiat παράγεται μόνο το ηλεκτρικό Mirafiori 500, oι μισθοί μειώθηκαν από 1.600-1.700 στα 1.100-1.200 ευρώ και σε κάποιους προτάθηκε να μετατεθούν στα εργοστάσια της Γαλλίας και της Πολωνίας – όπου αφήνεται όμως κι εκεί παράθυρο για απολύσεις και περικοπές μισθών! «Ζούμε πρακτικά σαν συνταξιούχοι χωρίς σύνταξη, αλλά με πενταροδεκάρες για τις ελάχιστες μέρες δουλειάς», δήλωσαν Ιταλοί εργαζόμενοι στην παρακμάζουσα βιομηχανία.
Η Fiat (Fabbriche Italiane Automobili Torino) ιδρύθηκε πριν από 125 ολόκληρα χρόνια από την οικογένεια Ανιέλι, αλλά σήμερα ψυχομαχεί αντιμετωπίζοντας το κόστος της μετάβασης στην ηλεκτροκίνηση, τη χαμηλή ζήτηση και τον ανταγωνισμό της Κίνας.
Για να επιβιώσει, η Fiat απεμπόλησε σταδιακά την ιταλική της ταυτότητα. Το 2014 απορροφήθηκε από την Chrysler και το 2021 ήρθε σε ένωση με την ιδιοκτήτρια της Peugeot, PSA, σχηματίζοντας τη Stellantis. O κατήφορος όμως δεν ανακόπηκε. Από τη δεκαετία του ’80 το Τορίνο έχασε τέσσερα εργοστάσια αυτοκινήτων και η Fiat, που κάποτε απασχολούσε 60.000 εργαζομένους παράγοντας πολλά εκατομμύρια τετράτροχα τον χρόνο, απέμεινε σκιά του εαυτού της. Το σύνολο της φετινής παραγωγής αναμένεται να πέσει κάτω από τις 500.000 οχήματα.
NEA ΜΟΝΤΕΛΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΑΝΑΖΗΤΑ ΤΟ ΤΟΡΙΝΟ
Συνειδητοποιώντας πως η παρακμή είναι μη αναστρέψιμη, παράγοντες της κοινωνικής και οικονομικής ζωής του Τορίνο προσπαθούν να επινοήσουν εναλλακτικά μοντέλα ανάπτυξης για την πρωτεύουσα του Πιεμόντε με τους 2,2 εκατομμύρια κατοίκους.
Η πόλη προσπαθεί να επανεφεύρει τον εαυτό της ως τουριστικός προορισμός με ατού το ιστορικό της κέντρο, τα περίφημα μουσεία, την κουζίνα της και φυσικά τον επιβλητικό όγκο των Αλπεων που τη σκεπάζει. Διαφημίζεται επίσης ως κόμβος υψηλής γνώσης, με τα δεκάδες πανεπιστήμια και το κέντρο αεροδιαστημικής που φιλοξενεί, ανεμίζοντας τη σημαία της Γιουβέντους, της Μεγάλης Κυρίας του ιταλικού και του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Ο CEO της Stellantis, Κάρλος Ταβάρες, εξήγησε ότι αν το Alpha Romeo Junior κατασκευαζόταν στην Ιταλία αντί για την Πολωνία, η λιανική τιμή του θα ήταν 10.000 ευρώ ακριβότερη! Οι αμείλικτοι νόμοι της αγοράς.
Για να δώσει το φιλί της ζωής, η Stellantis ποντάρει στην κυκλοφορία του υβριδικού Fiat 500 στο τέλος του 2025 και στις επενδύσεις της … κινεζικής Dongfeng Motor Group, με την οποία βρίσκεται σε προχωρημένες συζητήσεις. Ωστόσο, σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, οι Τορινέζοι δεν ελπίζουν πολλά. Αρκετοί νέοι δηλώνουν έτοιμοι να μεταναστεύσουν!