Η εικόνα είναι κινηματογραφική και μοιάζει σαν βγαλμένη από παραμύθι. Ένα τεράστιο κόκκινο χαλί, που θυμίζει τα απέραντα λιβάδια της Ολλανδίας με τις τουλίπες, απλώνεται πέρα ως πέρα.
Αυτό το κόκκινο χαλί δεν αποτελείται από τουλίπες αλλά από χιλιάδες Αλεξανδρινά και είναι στρωμένο σε ένα που φυτώριο βρίσκεται μόλις 30 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη. Σιγά σιγά, το ιδιότυπο αυτό χαλί έχει αρχίσει, ωστόσο, να… ξηλώνεται αφού οι γλάστρες με το κατ’ εξοχήν φυτό των Χριστουγέννων έχουν αρχίσει να φεύγουν για τον προορισμό τους για να στολίσουν σπίτια και μαγαζιά στη βόρεια Ελλάδα αλλά και σε πολλούς προορισμούς εκτός συνόρων.
Πάνω από εκατό χιλιάδες γλάστρες με Αλεξανδρινά ετοιμάζονται για να προλάβουν να φτάσουν έγκαιρα στον προορισμό τους και για τον λόγο αυτό, τα τελευταία εικοσιτετράωρα οι ρυθμοί είναι κάτι παραπάνω από εντατικοί για την οικογένεια που διατηρεί το φυτώριο. «Εδώ και τρεις εβδομάδες ξεκινήσαμε το τρέξιμο και όλο και μεγαλώνουν οι παραγγελίες μας κάθε χρονιά. Οι μέρες αυτές για εμάς, είναι αυτές με την περισσότερη δουλειά κι όλα πρέπει να γίνουν σωστά, οπότε δεν αφήνουμε λεπτό να πάει χαμένο για να κλείσουν και οι τελευταίες εκκρεμότητες και να …αποχωριστούμε τα φυτά μας. Φέτος εξάγουμε περισσότερες από εκατό χιλιάδες γλάστρες -κοντεύουμε τις εκατό πενήντα χιλιάδες. Σιγά σιγά δεν θα μας φτάνει ούτε ο χώρος μας!», εξηγεί, μιλώντας στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο Γιώργος Αλμπανίδης, που ανήκει στη δεύτερη γενιά των ιδιοκτητών της επιχείρησης.
Όλα ξεκίνησαν το 1990, όταν εκείνη τη χρονιά τα δυο αδέρφια, ο Ανέστης και ο Κώστας Αλμπανίδης, έφτιαξαν ένα μικρό φυτώριο με λιγοστά χρυσάνθεμα στην Αγχίαλο Θεσσαλονίκης. Ο δυνατός αέρας την πρώτη χρονιά στην κυριολεξία …σήκωσε το θερμοκήπιο και δεν άφησε τίποτα πίσω του εκτός από το πείσμα και την αγάπη τους γι’ αυτό που ήθελαν να κάνουν. Δεν το έβαλαν κάτω και ανταμείφθηκαν για την επιμονή και τη δουλειά τους. Η μικρή εκείνη έκταση έφτασε σήμερα να μετρά 50 στρέμματα εξωτερικά και άλλα 30 θερμοκηπίου, με τον πρωταγωνιστή των Χριστουγέννων, το αλεξανδρινό από τη Θεσσαλονίκη, να γίνεται ανάρπαστο. Μάλιστα, τα δυο αδέρφια έβαλαν στην επιχείρηση και τα παιδιά τους, το κάθε ένα εκ των οποίων ανέλαβε έναν ρόλο, με τους μπαμπάδες, ωστόσο, να διατηρούν τον πρώτο λόγο στις τελικές αποφάσεις.
Η διαδικασία για το μεγάλωμα των φυτών μόνο εύκολη υπόθεση δεν είναι. Ξεκινάει αρκετό καιρό πριν, για την ακρίβεια στις αρχές Ιουλίου, και για να φτάσουν στη σημερινή τους μορφή τα Αλεξανδρινά απαιτείται πολλή δουλειά και αρκετό τρέξιμο -ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, οπότε οι διακοπές για την οικογένεια των καλλιεργητών γίνονται με το σταγονόμετρο. «Χρειάζεται μεγάλη φροντίδα, είμαστε πάνω από το φυτό, αν αρρωστήσει ένα κολλάνε και τα άλλα, οπότε φανταστείτε τι θα γίνει», σημειώνει ο Γιώργος Αλμπανίδης.
Ο Γιώργος και ο αδερφός του Παναγιώτης είναι απόφοιτοι του ΕΠΑΛ της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής και, όπως λένε, η εμπειρία που έχουν αποκτήσει -καθώς εκτός από τις σπουδές τους μεγάλωσαν μέσα στα φυτώρια των μπαμπάδων τους- τους έκανε ανταγωνιστικούς απέναντι ακόμη και στις μεγαλύτερες αγορές του κόσμου, όπως τους πρωταθλητές στο είδος, Ολλανδούς.
«Ανταγωνιζόμαστε όλες τις χώρες γύρω μας σε ποιότητα, τιμή αλλά και σε μεταφορά. Δεν έχουμε να ζηλέψουμε κάτι από τους Ολλανδούς, που έχουν μεν υψηλή τεχνολογία και τα δικά τους φυτά, οπότε σε όγκο παραγωγής δεν μπορούμε ακριβώς να τους πιάσουμε, αλλά στο δικό μας φυτό είμαστε ανταγωνιστικοί και θέλουμε να γινόμαστε κάθε χρόνο και καλύτεροι», δηλώνουν τα αδέρφια παραγωγοί.
Όσο για το μεγαλύτερο κομμάτι της παραγωγής, όπως λένε φεύγει για το εξωτερικό με «πρωταθλήτρια» στις παραγγελίες για φέτος τη Ρουμανία, που οι κάτοικοι της αγαπούν πολύ το συγκεκριμένο φυτό και δεν λείπει κατά την εορταστική περίοδο σχεδόν από κανένα σπίτι. «Μας προτιμούν από πολλές χώρες των Βαλκανίων διότι έχουμε πρώιμη παραγωγή. Το κλίμα και οι εγκαταστάσεις του φυτωρίου μας, ευνοούν τη γρήγορη ανάπτυξη των φυτών. Πάνω από 70% γίνεται εξαγωγή και το 30% πηγαίνει εδώ στη βόρεια Ελλάδα. Οι Έλληνες επιλέγουν αποκλειστικά κόκκινα Αλεξανδρινά, ενώ οι Ευρωπαίοι δείχνουν προτίμηση σε πιτσιλωτά, ροζ, ακόμη και άσπρα», λέει ο Παναγιώτης Αλμπανίδης.
Από τον πρωταθλητισμό στο σκι στα φυτώρια
Ο Βενιαμίν της επιχείρησης είναι ο Γιώργος, γιος του Κώστα Αλμπανίδη. Φοιτητής στο ΑΠΘ, στο Τμήμα Πληροφορικής και πρωταθλητής στο σκι, όταν δεν κάνει σλάλομ στις χιονισμένες βουνοκορφές της Δανίας βρίσκεται στο θερμοκήπιο, στη Θεσσαλονίκη, όπως αυτές τις ημέρες που η δουλειά είναι στο φόρτε της. «Δεν έχω γνώσεις πάνω στο φυτό όπως τα ξαδέρφια μου, ο πατέρας και ο θείος, αλλά ασχολούμαι με άλλα θέματα θερμοκηπίου, όπως το κομμάτι των επισκευών και ό,τι μπορεί να χρειαστεί πίσω από τη φροντίδα των φυτών. Το αγαπώ όσο και το σκι,για το οποίο έχω στόχο την Ολυμπιάδα του 2026 και γιατί όχι να φτάσουν τα φυτά μας μέχρι τότε και στο Μιλάνο, όπου θα διεξαχθούν οι αγώνες», δηλώνει ο σκιέρ της οικογένειας.
Όσο για τη φροντίδα του Αλεξανδρινού, για όσους αποκτήσουν ένα στο σπίτι τους, θα πρέπει να μην το βάλουν κοντά σε καλοριφέρ ή κλιματιστικό, να μην το βλέπει απευθείας ο ήλιος, αλλά να έχει φως και βέβαια όπως όλα τα φυτά θέλει πολλή αγάπη και μπορεί να αντέξει όχι μόνο μια χρονιά αλλά περισσότερες.
*Τις φωτογραφίες παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γιώργος Αλμπανίδης
ΑΠΕ-ΜΠΕ
