Αγοράζουμε εκατομμύρια πράγματα online καθημερινά, ειδικότερα και μετά από την πανδημία οι online αγορές είναι πια μια νόρμα, που ξεπερνά ενίοτε τις αγορές με φυσική παρουσία στο κατάστημα.
Είναι πιο ξεκούραστο, μπορείς να το κάνεις από την τουαλέτα ή τον καναπέ σου, και δεν χρειάζεται να υποστείς το σπαμάρισμα του υπαλλήλου του εκάστοτε καταστήματος, με τα διαρκή «θα θέλατε μια βοήθεια παρακαλώ; Ό,τι χρειαστείτε…».
Κάπου εδώ γεννάται μια ερώτηση, για το πρώτο αντικείμενο που αγοράσαμε online και αν αυτό λέει κάτι για τις ανάγκες του μέσου ανθρώπου και το κατά πόσο το ιντερνετικό εμπόριο τις κάλυψε.
Οι προϊστορικές αγορές
Σύμφωνα με το Shopify, θρυλείται πως μέσω μιας συμφωνίας που είχε γίνει μεταξύ φοιτητών του Πανεπιστημίου Στάνφορντ και του MIT κάποια στιγμή μεταξύ 1971 και 1972, η πρώτη αγορά ενός οποιουδήποτε αγαθού, έγινε μέσω ARPANET, του προδρόμου του διαδικτύου που γνωρίζουμε σήμερα, και αφορούσε μαλακά ναρκωτικά (χασίς).
Ωστόσο, αυτή η ανταλλαγή δεν πληροί όλα τα κριτήρια για να θεωρηθεί ως ηλεκτρονικό εμπόριο: ήταν παράνομη και για την πληρωμή της δεν έγινε κάποια χρέωση κάρτας online.
Αντίθετα, το γεγονός αυτό πιθανότατα αντιπροσωπεύει την πρώτη συναλλαγή που διευκολύνθηκε από το διαδίκτυο.
Η Shopify αναφέρει επίσης μια πώληση το 1984, όταν η 72χρονη Τζέιν Σνόουμπολ χρησιμοποίησε μια συσκευή που ονομάζεται Videotex για να παραγγείλει μαργαρίνη, αυγά και κορνφλέικς από το τοπικό παντοπωλείο της μέσω τηλεφωνικών γραμμών, χρησιμοποιώντας την τηλεόρασή της.
Η Βρετανίδα γιαγιά πλήρωσε με μετρητά και δέχθηκε τα προϊόντα με παράδοση από τον τοπικό ντελιβερά. Ωστόσο, η απουσία ηλεκτρονικής συναλλαγής πιθανότατα αποκλείει αυτή την αλληλεπίδραση από το να θεωρηθεί η πρώτη online πώληση.
Παρ’ όλα αυτά, το Videotex ακούγεται αρκούντως εφιαλτικό και θα θέλαμε να μάθουμε πώς δούλευε.
Αυτό που πιθανότατα θεωρείται ως η πρώτη έγκυρη online συναλλαγή, σύμφωνα με τους New York Times, ανήκει στον Φίλιπ Μπραντενμπέργκερ, ο οποίος στις 12 Αυγούστου 1994, έστειλε online ένα σήμα πίστωσης για 12,9 δολάρια από τον υπολογιστή του στη Φιλαδέλφια προς τον υπολογιστή μιας νεοσύστατης εταιρείας εμπορίου στην περιοχή Νάσουα.
Ο Φίλιπ αγόρασε το cd “Ten Summoner Tales” του Sting, το οποίο ήρθε λίγες μέρες αργότερα στο σπίτι του, στη διεύθυνση που είχε δηλώσει μέσω email.
Θα θέλαμε να πιστεύουμε πως αυτό ήταν απλώς ένα πείραμα, και πως οι ανάγκες μας για online αγορές είχαν στόχο κάτι μεγαλύτερο από την κάπως χλιαρή 90s καριέρα του Sting.