Η εφεύρεση του αγαπημένου σνακ μικρών και μεγάλων, έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία που λίγοι γνωρίζουν.
Η δημιουργία των λαχταριστών τσιπς αποδίδεται στον George Crum, ο οποίος γεννήθηκε το 1824, γιος ενός Αφροαμερικανού και μιας Αμερικανίδας. Ο George Crum ήταν μάγειρας και το 1853 δούλευε στο εστιατόριο Moon’s Lake House στο Saratoga Springs της Νέας Υόρκης.
Η ιστορία ξεκινά όταν ένας πελάτης του εστιατορίου, έστειλε πίσω την παραγγελία του με τις τηγανητές πατάτες, δηλώνοντας ότι οι φέτες ήταν πολύ χοντρές. Ο Crum σύμφωνα με την ιστορία, φαίνεται να έκοψε πιο λεπτές φέτες πατάτας, αλλά ο πελάτης ήταν ξανά δυσαρεστημένος.
Αφού επέστρεψε την παραγγελία του ξανά στην κουζίνα, ο ενοχλημένος πια μάγειρας αποφάσισε να κόψει πάρα πολύ λεπτά τα κομμάτια πατάτας και να τις τηγανίσει σε λάδι μέχρι να μοιάζουν με τραγανούς δίσκους που δεν τρώγονται καν πιρούνι. Ο πελάτης, αντί να εκνευριστεί, χάρηκε τελικά πολύ με το αποτέλεσμα.
Άλλοι θαμώνες του εστιατορίου ζήτησαν στη συνέχεια το ίδιο πιάτο, με αποτέλεσμα η επιχείρηση να προσφέρει τις ειδικές πατάτες Saratoga. Ο Crum άνοιξε αργότερα το δικό του εστιατόριο και παρουσίασε τα πατατάκια, τα οποία σταδιακά έγιναν δημοφιλή στα εστιατόρια.
Η επιτυχία των τσιπς άρχισε πια να διαδίδεται έξω από τις πόρτες των εστιατορίων. Σταδιακά, ιδρύονταν εταιρείες κάνοντας τα πατατάκια διαθέσιμα και στα παντοπωλεία. Όμως, τα τσιπς που πωλούνταν στα καταστήματα φυλάσσονταν σε μεγάλα βαρέλια ή γυάλινα δοχεία, ζυγίζονταν και μετρούνταν από εκεί. Όταν οι πελάτες έφτασαν στο κάτω μέρος του βαρελιού, τα τσιπς ήταν συνήθως μπαγιάτικα και σπασμένα.
Το 1926, η επιχειρηματίας από την Καλιφόρνια Laura Scudder, ανέπτυξε μια μέθοδο για τη σύντηξη δύο κομματιών κερωμένου χαρτιού σε μια σακούλα για να αποθηκεύσει τα τσιπ. Αυτό οδήγησε τελικά στην παραγωγή σακουλών από σελοφάν και στη συνέχεια σακουλών από γυαλί για να διατηρηθούν τα τσιπς φρέσκα.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1930, η εταιρεία του Herman Lay έγινε η πρώτη που κυκλοφόρησε με επιτυχία τα τσιπς Lay’s σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες.
