Πιθανότατα γνωρίζετε τη νοσταλγική σκηνή μιας οικογένειας συγκεντρωμένης γύρω από ένα τραπέζι του δωματίου που ονομάζαμε τραπεζαρία, γεμάτη με φαγητό σερβιρισμένο σε εκλεκτή πορσελάνη. Το φαγητό σε αυτό το περιβάλλον ήταν συνήθως για ειδικές περιστάσεις, όπως αργίες, και κατά τα άλλα το δωμάτιο αγνοούνταν σε μεγάλο βαθμό τις άλλες ημέρες.
Αλλά τώρα, όλο και λιγότερα νεόκτιστα σπίτια έχουν στην πραγματικότητα τραπεζαρίες. Για να καταλάβουμε πού έχουν πάει αυτά τα δωμάτια, γιατί δεν εξαφανίστηκαν, τελικά, ως δια μαγείας, πρέπει να επιστρέψουμε στις ρίζες του τι εμπεριείχε το οικογενειακό γεύμα.
Τα γεύματα ήταν συνήθως κοινά στη μεσαιωνική Ευρώπη. Για την ανώτερη τάξη, γίνονταν σε ογκώδεις αίθουσες γνωστές ως «μεγάλες αίθουσες» που εξυπηρετούσαν επίσης μια ποικιλία άλλων σκοπών. Οι φτωχοί, αν και ζούσαν σε πολύ μικρότερα σπίτια, μαζεύονταν επίσης σε μια ανοιχτή αίθουσα πολλαπλών χρήσεων.
Αλλά μόλις η βικτωριανή εποχή έφυγε και οι μονοκατοικίες έγιναν πιο κοινές, οι πλούσιοι άρχισαν να έχουν καθορισμένους χώρους για διαφορετικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένου ενός ξεχωριστού δωματίου για φαγητό. Αυτές οι τραπεζαρίες προορίζονταν να είναι επίσημες: τα έπιπλα ήταν υψηλής ποιότητας και ο ιδιοκτήτης του σπιτιού θα παρουσίαζε τον πλούτο του καλύπτοντας τους τοίχους με περίτεχνη ταπετσαρία και έργα τέχνης και επιδεικνύοντας τα καλύτερα γυάλινα σκεύη και μαχαιροπίρουνα.
Αυτή η τυπικότητα της βικτωριανής εποχής ξεθώριασε τον 20ο αιώνα και οι τραπεζαρίες έγιναν πιο χαλαρές. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η άνοδος των προαστιακών κατοικιών και της μοντέρνας αρχιτεκτονικής αγκάλιασε την πιο ανοιχτή ζωή, η οποία άρχισε να θολώνει τα όρια μεταξύ κουζίνας, τραπεζαρίας και χώρων διαβίωσης. Οι άνθρωποι εξακολουθούσαν να τρώνε μαζί στο τραπέζι, αλλά αυτό το τραπέζι δεν ήταν πλέον στο δικό του ξεχωριστό δωμάτιο. Η άνοδος του τηλεοπτικού δείπνου είδε τον δυτικό κόσμο να κάθεται μπροστά στην τηλεόραση αντί να μαζεύεται γύρω από το τραπέζι της τραπεζαρίας.
Η δημοτικότητα των ανοιχτών κατόψεων δεν είναι ο μόνος λόγος που οι τραπεζαρίες έχουν παρακμάσει. Σε πολλά σπίτια, απλώς δεν υπάρχει αρκετός χώρος. Το μέγεθος των νέων κατοικιών μειώθηκε κατά 9,5 τετραγωνικά μέτρα κατά μέσο όρο από το 2022 έως το 2023 και αυτή η στροφή σε μικρότερα μοντέλα σπιτιών αναμένεται να συνεχιστεί.
Ο άλλος πιθανός λόγος για την πτώση στη χρήση της τραπεζαρίας είναι ότι οι άνθρωποι γενικά δεν ξοδεύουν τόση προσπάθεια για τα καθιστικά οικογενειακά γεύματα. Στις ΗΠΑ, μόνο το 30% περίπου των οικογενειών τρώνε τα γεύματά τους μαζί. Καθώς η ώρα του αφιερωμένου οικογενειακού γεύματος γίνεται αρκετά σπάνια, δεν έχει νόημα τα σύγχρονα σπίτια να περιλαμβάνουν ένα δωμάτιο αφιερωμένο στην τραπεζαρία.
