Χρειάστηκαν τρία χρόνια αναλύσεων για να έχουμε τα αποτελέσματα από τα δείγματα του εδάφους στο σχηματισμό Durupinar στα σύνορα Τουρκίας – Ιράν, που αναζωπυρώνει το ενδιαφέρον για τη βιβλική Κιβωτό του Νώε.
Η «Ερευνητική ομάδα του Όρους Αραράτ και της Κιβωτού του Νώε», αποτελούμενη από επιστήμονες από πανεπιστήμια στην Τουρκία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, άρχισαν το 2021 να συγκεντρώνουν υλικό – πέτρες και χώμα – από τον σχηματισμό, τα οποία εξέτασαν σε εργαστήρια σύμφωνα με τις τελευταίες επιστημονικές μεθόδους.
Η ανάλυσή τους, που διεξήχθη στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης, προσπάθησε να προσδιορίσει την ηλικία και τη σύνθεση του σχηματισμού, με ιδιαίτερη έμφαση στον εντοπισμό ενδείξεων αρχαίας ανθρώπινης δραστηριότητας ή αποδείξεις ότι η τοποθεσία είχε βυθιστεί κάποτε κάτω από το νερό.
Όπως αποκαλύπτει η Sun, τα αποτελέσματα των αναλύσεων ήταν εντυπωσιακά.
Πρώτον, τα δείγματα χρονολογήθηκαν μεταξύ 3500 και 5000 ετών, δηλαδή ταιριάζουν απόλυτα με το βιβλικό χρονοδιάγραμμα του κατακλυσμού του Νώε.
Δεύτερον, η ομάδα αποκάλυψε την παρουσία ουσιών που μοιάζουν με πηλό και θαλάσσιων υλικών μέσα στο έδαφος.
Τρίτον, τα φυσικά χαρακτηριστικά της τοποθεσίας ευθυγραμμίζονται στενά με τη βιβλική περιγραφή των διαστάσεων της Κιβωτού: Μήκος τριακόσιοι πήχεις, πλάτος πενήντα πήχεις και ύψος τριάντα πήχεις.
Επομένως, ξαναζωντανεύει η θεωρία ότι ο σχηματισμός Durupinar θα μπορούσε πράγματι να ήταν μέρος ενός θαλάσσιου περιβάλλοντος πριν από χιλιάδες χρόνια και η θέση όπου θα μπορούσε να προσαράξει η Κιβωτός μετά τον κατακλυσμό.
