Στην Ελλάδα, υπάρχουν πάρα πολλά χωριά με περίεργα ονόματα. Κάποια είναι αστεία και μπορείς να κάνεις διάφορους συνειρμούς και σε άλλα είναι περίεργο πώς σκέφτηκαν να ονομάσουν έτσι ένα ολόκληρο χωριό. Σε κάθε περίπτωση, πίσω από κάθε όνομα κρύβεται και μία ιστορία που μπορεί να είναι ακόμα και τραγική.
Πάπαρι – Αρκαδία
Πρόκειται για ένα μικρό χωριό, του δήμου Βαλτετσίου, το οποίο εντοπίζεται περίπου 30 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Τρίπολης κοντά τόσο στον παλιό, όσο και στον νέο οδικό άξονα, που συνδέει την Τρίπολη με την Μεγαλόπολη και την Καλαμάτα. Στην ίδια περίπου θέση βρισκόταν ο προϊστορικός οικισμός του Ορεσθασίου, τον οποίο, σύμφωνα με τον μύθο, είχε ιδρύσει ο εγγονός του Πελασγού και γιος του Λυκάονα Ορεσθέας.
Το Πάπαρι (θα το συναντήσετε και ως ο Πάπαρης) λέγεται πως πήρε το περίεργο όνομά του από έναν ιερέα της περιοχής και πρώτο οικιστή (γύρω στα τέλη του 6ο αιώνα) του χωριού, ο οποίος ήταν γιγαντόσωμος και ο κόσμος συνδυάζοντας τη σωματική του διάπλαση με την ιδιότητα του παπά, τον φώναζε «πάπαρο».
Το χωριό έχει μεγάλη ιστορία και οι κάτοικοί του συμμετείχαν στην Ελληνική Επανάσταση. Εδώ, εξάλλου, έγινε η πρώτη σύναξη των Οπλαρχηγών, των Προκρίτων και των Αρχιερέων στις 6 Απριλίου 1821, Μεγάλη Τετάρτη, αλλά και η σύσταση του πρώτου ελληνικού στρατοπέδου, υπό την αρχηγία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, με τους Παπαραίους να συστρατεύονται στον αγώνα για την ανεξαρτησία. Το χωριό, όπως και ολόκληρη η γύρω περιοχή, θα πάθει μεγάλες καταστροφές το 1825 από τα στρατεύματα του Ιμπραήμ, με αποκορύφωμα την καταστροφή της κοντινής στο χωριό Μονής του Αγίου Νικολάου Καλτεζών.
Μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, οι κάτοικοι του Πάπαρι και των γύρω χωριών ταλαιπωρούνταν από το έλος, που βρισκόταν στην περιοχή και το οποίο προκαλούσε πολλά προβλήματα, είτε με τις πλημμύρες του, είτε με τα κουνούπια, που μετέδιδαν την ελονοσία. Είναι χαρακτηριστικό, ότι ένα μεγάλο ποσοστό των κατοίκων των χωριών της περιοχής, που σε ορισμένες περιπτώσεις έφτανε το 80%, είχε προσβληθεί κάποια στιγμή της ζωής του από ελονοσία.
Χωριά με περίεργα ονόματα: Το Πήδημα στη Μεσσηνία
Παραμένουμε στην Πελοπόννησο και πηγαίνουμε στη Μεσσηνία, όπου εκεί συναντάμε ένα χωριό που εντυπωσιάζει τους επισκέπτες με την φυσική απαράμιλλη ομορφιά του. Αλλά μεταξύ μας, προκαλεί εντύπωση και το όνομά του. Είναι το Πήδημα, το καταπράσινο χωριό του νομού που απέχει μόλις 16 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα.
Το χωριό είναι από τα ομορφότερα της περιοχής, ενώ εδώ βρίσκονται και οι πηγές του Πηδήματος, που το νερό τους υδροδοτεί ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Μεσσηνίας. Οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την παραγωγή ελαιολάδου. Μάλιστα, στα αξιοθέατα που αξίζει να δείτε, είναι και το παλιό λιοτρίβι με μυλόπετρες.
Στον λόφο πάνω από το χωριό βρίσκεται το κάστρο, το οποίο μπορείτε να προσεγγίσετε μόνο πεζή. Και είναι και το μέρος, το οποίο συνδέεται με την περίεργη ονομασία του χωριού. Συγκεκριμένα, υπάρχουν δύο εκδοχές για το πώς προέκυψε το όνομα Πήδημα. Η πρώτη κουβαλάει μία τραγική ιστορία. Σύμφωνα με αυτήν, την περίοδο της Τουρκοκρατίας, πάνω από το χωριό, στο σημείο που αναβλύζουν μέχρι σήμερα οι πήγες, υψώνονται απότομα βράχια και από εκεί προτίμησαν να πηδήξουν νεαρά κορίτσια προκειμένου να γλιτώσουν από τους Τούρκους. Εξ ‘ου και το Πήδημα, ενώ το αποκαλούν και ο «Ζάλογγος της Μεσσηνίας».
Η δεύτερη εκδοχή θέλει το όνομα του χωριού να συνδέεται με τα νερά που ρέουν άφθονα στην περιοχή. Το νερό στο χωριό βγαίνει με μεγάλη πίεση από το βουνό και έτσι υπάρχει η θεωρία ότι το χωριό ονομάστηκε Πήδημα από τους πίδακες που δημιουργούσε πέφτοντας στο έδαφος.
