Η ξαφνική ανάφλεξη στη Συρίαέχει εξήγηση ως προς τη χρονική συγκυρία κι έχει ήδη κερδισμένους κι ηττημένους, τόσο στο πεδίο όσο και σε διπλωματικό επίπεδο. Ομολογουμένως, η Τουρκία συμπεριλαμβάνεται στους νικητές (για την ώρα τουλάχιστον), καθώς με την εμπλοκή της (και) σ’ αυτό το μέτωπο εδραιώνεται ως περιφερειακή δύναμη κι εν πολλοίς ως ρυθμιστής των εξελίξεων.
Για τον λόγο αυτό, η Ελλάδα, που δεν διαδραματίζει ρόλο στο Συριακό, αναγκάζεται να παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τα γεγονότα και τα απόνερα αυτών, κυρίως ως προς τη νέα δυναμική που αναπτύσσεται στις σχέσεις της Άγκυρας με τα εμπλεκόμενα μέρη. Ουσιαστικά ο τουρκικός στρατός ανέστησε τους τζιχαντιστές, χτίζοντάς τους μια ζεστή φωλιά, μια βάση, γύρω από το Ιντλίμπ, που εξαρχής φαινόταν ότι επρόκειτο για τη βραδυφλεγή βόμβα της περιοχής.
Απώτερος στόχος του Ταγίπ Ερντογάν είναι αφενός να ρίξει τον Άσαντ με όχημα τους ακραίους ισλαμιστές που ελέγχει κι αφετέρου να επωφεληθεί του χάους, για να εδραιώσει την παρουσία του στο συριακό έδαφος, ώστε να καταλύσει το πρόπλασμα κουρδικού κράτους που υπάρχει εκεί. Κοινώς, η Τουρκία κινεί τις μαριονέτες της κι επιτυγχάνει τους στόχους της.
Με αυτή την Τουρκία συνομιλεί η Ελλάδα, αν και άπαντες στην Αθήνα γνωρίζουν, χωρίς να τρέφουν αυταπάτες, πως, αν η Τουρκία αισθανθεί πως απειλείται ή πολύ περισσότερο πως στριμώχνεται άγρια, τότε γίνεται επικίνδυνη και ικανή να εξαγάγει τις όποιες αποτυχίες της προς το Αιγαίο.
Ανησυχία από τη νέα ανάφλεξη στη Συρία
Η νέα ανάφλεξη μόνο ανησυχία προκαλεί στα καθ’ ημάς κι ενώ ο Άσαντ και ο στρατός του φαίνεται πως πιάστηκαν στον ύπνο, κυρίως επειδή οι σύμμαχοί του, δηλαδή η Ρωσία, το Ιράν και η Χεζμπολάχ, καλούνται να αντιμετωπίσουν τα δικά τους πολεμικά μέτωπα. Ειδικά η Μόσχα δείχνει έτοιμη να θυσιάσει τον Σύρο ηγέτη, προκειμένου να προστατέψει τα εδαφικά κεκτημένα της στην Ουκρανία. Από την πλευρά της, η σιιτική Χεζμπολάχ, που στο παρελθόν είχε συμβάλει στην επικράτηση του καθεστώτος Άσαντ επί των σουνιτών ανταρτών, είναι πλέον αρκετά λαβωμένη λόγω των ισραηλινών επιθέσεων και εστιάζει την προσοχή της στον νότιο Λίβανο, όπου η εκεχειρία παραμένει εύθραυστη.
Οι Ιρανοί Φρουροί της Επανάστασης και οι φιλικές τους πολιτοφυλακές στη Συρία έχουν αποδυναμωθεί από τους πρόσφατους ισραηλινούς βομβαρδισμούς. Οι ΗΠΑ δεν επεμβαίνουν εμφανώς, καθώς βρίσκονται σε μια μεταβατική περίοδο εν αναμονή της ορκωμοσίας του Ντόναλντ Τραμπ (20 Ιανουαρίου). Ωστόσο δεν αποκλείεται οι Αμερικανοί να βλέπουν την όλη κατάσταση ως μια ευκαιρία για να ανοίξουν ένα δεύτερο μέτωπο για τους Ρώσους, ώστε να τους δυσκολέψουν.
