Μπορεί να μην αντιστοιχίσουμε ποτέ την Ατλαντίδα σε κάποια πραγματική τοποθεσία, αλλά στην Ελλάδα βρίσκουμε μία εξίσου αρχαία κοινότητα, τη δική μας «Πομπηία» θα έλεγε κανείς.
Αυτή η βυθισμένη ελληνική πόλη βρίσκεται κοντά στα ανοιχτά της Ελαφόνησου, εδώ και 5.000 χρόνια περίπου, και ονομάζεται Παυλοπέτρι, θεωρούμενο η αρχαιότερη πόλη του κόσμου, απ’ όσο γνωρίζουμε.
Η πόλη ανακαλύφθηκε το 1967 από τον Νίκολα Φλέμινγκ και την ομάδα του, οι οποίοι εντυπωσιάστηκαν από τη δομή της.
Παυλοπέτρι: Η ελληνική Πομπηία
Έρευνες στο Παυλοπέτρι, που χρονολογείται από την Εποχή του Χαλκού, έχουν αποκαλύψει πως ήταν μία πλήρως λειτουργική κοινότητα.
Διέθετε διώροφα σπίτια, δρόμους, ακόμα και σύστημα διαχείρισης υδάτων. Εντοπίζονται εκεί σήμερα τουλάχιστον 15 κτήρια, σε βάθος 3 με 4 μέτρων, στη βραχονησίδα που καταλαμβάνει.
Πρόσφατες έρευνες του 2009 αποκάλυψαν ότι εκτείνεται σε 9 στρέμματα. Αρχικά οι απαρχές του είχαν τοποθετηθεί περί το 1600-1100 π.Χ. αλλά μετέπειτα έρευνες αποκάλυψαν ότι κατοικείται πριν από το 2800 π.Χ.
Πιθανολογείται δε ότι βυθίστηκε κάπου στο 1000 π.Χ. Οι ανασκαφές έχουν αποκαλύψει και μία ακμάζουσα πολιτισμική πτυχή, καθώς η πόλη λειτουργούσε ως κέντρο κλωστοϋφαντουργίας.
Στην περιοχή βρέθηκαν πολλά μεγάλα πιθάρια από την Κρήτη, γεγονός που προδίδει πως η πόλη ήταν και μεγάλο εμπορικό λιμάνι.
Θεωρείται επίσης ότι το Παυλοπέτρι καταβυθίστηκε το 375 μ.Χ. από τον ίδιο σεισμό που κατέστρεψε το Γύθειο, όταν κατέρρευσε το ακρωτήρι όπου ανήκε, κατά τον οποίο πήρε την τελική της μορφή η Ελαφόνησος.
