Την ώρα που ο πόλεμος στην Γάζα είναι σε εξέλιξη, Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι, έχουν στραμμένο το βλέμμα στις ΗΠΑ και στις εκλογές της 5ης Νοεμβρίου.
Κάμαλα Χάρις ή Ντόναλντ Τραμπ; Ποιον υποψήφιο προτιμούν οι Ισραηλινοί και ποιον οι Παλαιστίνιοι;
Η Lucy Williamson ανταποκρίτρια του BBC στη Μέση Ανατολή, μιλάει με πολίτες στο Ισραήλ και την Ιερουσαλήμ και καταγράφει τα όσα λένε για τους υποψήφιους προέδρους του Λευκού Οίκου.
Οι Ισραηλινοί και ο φόρος τιμής στον Ντόναλντ Τραμπ
Την τελευταία φορά που ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν πρόεδρος, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ ήταν τόσο ευχαριστημένος, που έδωσε το όνομά του σε μια κοινότητα.
Το Trump Heights είναι ένα απομονωμένο σύμπλεγμα προκατασκευασμένων σπιτιών στο βραχώδες, γεμάτο νάρκες τοπίο των Υψιπέδων του Γκολάν, με ένα ψηλό άγαλμα αετού να φυλάει την πύλη εισόδου.
Αυτή ήταν η ανταμοιβή του Τραμπ για την ανατροπή της πολιτικής μισού αιώνα των ΗΠΑ – και της ευρείας διεθνούς συναίνεσης – αναγνωρίζοντας τις εδαφικές διεκδικήσεις του Ισραήλ στο Γκολάν, το οποίο κατακτήθηκε από τη Συρία στον πόλεμο του 1967 και αργότερα προσαρτήθηκε μονομερώς.
Το ερώτημα για τους κατοίκους εκεί -δύο δεκάδες οικογένειες και μερικοί στρατιώτες που έχουν καταλύσει- είναι τι αντίκτυπο μπορεί να έχει τώρα ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών Τραμπ ή η Δημοκρατική αντίπαλός του Χάρις στα συμφέροντα του Ισραήλ στην περιοχή.
Ο Elik Goldberg και η σύζυγός του Hodaya μετακόμισαν στο Trump Heights με τα τέσσερα παιδιά τους για την ασφάλεια μιας μικρής αγροτικής κοινότητας.
Από τις επιθέσεις της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου στο νότιο Ισραήλ πέρυσι, παρακολουθούν τον πόλεμο του Ισραήλ με τη Χεζμπολάχ, σύμμαχο της Χαμάς, να κλιμακώνεται κατά μήκος των βόρειων συνόρων με τον Λίβανο, 10 μίλια μακριά από αυτούς.
«Τον τελευταίο χρόνο, ο όμορφος πράσινος ανοιχτός χώρος μας έχει πολύ καπνό και η υπέροχη θέα μας είναι θέα των ρουκετών που μας στέλνει η Χεζμπολάχ», δήλωσε ο Elik. «Αυτή είναι μια εμπόλεμη ζώνη και δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσει».
Τα δύο τρίτα των Ισραηλινών προτιμούν Τραμπ
Ο Έλικ λέει ότι θέλει η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ να «κάνει το σωστό». Όταν τον ρωτάω τι σημαίνει αυτό, μου απαντά: «να υποστηρίξει το Ισραήλ».
«Υποστηρίξτε τα καλά παιδιά και να έχετε την κοινή λογική του σωστού και του λάθους», λέει.
Είναι το είδος της γλώσσας που ακούς συχνά στο Ισραήλ. Είναι επίσης το είδος της γλώσσας που καταλαβαίνει ο Τραμπ.
Κέρδισε την εύνοια του ισραηλινού ηγέτη, Μπενιαμίν Νετανιάχου, κατά την τελευταία του θητεία ως πρόεδρος των ΗΠΑ, καταργώντας μια πυρηνική συμφωνία με το Ιράν στην οποία αντιτάχθηκε το Ισραήλ, μεσολαβώντας για ιστορικές συμφωνίες εξομάλυνσης με αρκετές αραβικές χώρες και αναγνωρίζοντας την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ – σε αντίθεση με δεκαετίες αμερικανικής πολιτικής.
Ο κ. Νετανιάχου τον αποκάλεσε κάποτε «τον καλύτερο φίλο που είχε ποτέ το Ισραήλ στον Λευκό Οίκο».
Καθώς η Αμερική ετοιμάζεται να ψηφίσει, ο Ισραηλινός ηγέτης δεν έχει κρύψει την εκτίμησή του για τον Ρεπουμπλικανό υποψήφιο – και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι δεν είναι ο μόνος.
Περίπου τα δύο τρίτα των Ισραηλινών θα προτιμούσαν να δουν τον Τραμπ πίσω στον Λευκό Οίκο, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες.
Λιγότερο από το 20% φαίνεται να επιθυμεί τη νίκη της Καμάλα Χάρις. Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση, το ποσοστό αυτό πέφτει μόλις στο 1% μεταξύ των ίδιων των υποστηρικτών του κ. Νετανιάχου.
«100% υπέρ του Ντόναλντ Τραμπ»
Η Gili Shmuelevits, 24 ετών, που ψωνίζει στην αγορά Machane Yehuda της Ιερουσαλήμ, δήλωσε ότι η κ. Harris «έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο» όταν φάνηκε να συμφωνεί με έναν διαδηλωτή σε μια συγκέντρωση που κατηγόρησε το Ισραήλ για γενοκτονία. Η αντιπρόεδρος είπε ότι «αυτό για το οποίο μιλάει, είναι πραγματικό».
Αργότερα διευκρίνισε ότι δεν πιστεύει ότι το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία.
Η Ρίβκα, που ψώνιζε σε κοντινή απόσταση, δήλωσε ότι ήταν «100% υπέρ του Ντόναλντ Τραμπ».
Νοιάζεται περισσότερο για το Ισραήλ. Είναι ισχυρότερος απέναντι στους εχθρούς μας και δεν φοβάται», είπε. «Καταλαβαίνω ότι οι άνθρωποι δεν τον αγαπούν, αλλά δεν χρειάζεται να τον αγαπήσω. Τον χρειάζομαι για να είναι καλός σύμμαχος για το Ισραήλ».
Για πολλούς ανθρώπους εδώ, οι καλοί σύμμαχοι δεν πιέζουν, δεν επικρίνουν και δεν περιορίζουν ποτέ. Ο πόλεμος στη Γάζα βοήθησε να μπει σφήνα ανάμεσα στο Ισραήλ και τον σύμμαχό του, τις ΗΠΑ.
Ο Χάρις ήταν πιο ειλικρινής στην έκκληση για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα και έδωσε μεγαλύτερη έμφαση σε ανθρωπιστικά ζητήματα.
Μετά τη συνάντησή της με τον Νετανιάχου στον Λευκό Οίκο τον Ιούλιο, δήλωσε ότι «δεν θα σιωπήσει» για την κατάσταση στη Γάζα και είπε ότι του εξέφρασε τη «σοβαρή ανησυχία της για το μέγεθος του ανθρώπινου πόνου» και τους θανάτους αθώων πολιτών.
Ο κ. Τραμπ έχει πλαισιώσει τον τερματισμό του πολέμου με όρους «νίκης» του Ισραήλ και έχει αντιταχθεί στο παρελθόν στην άμεση κατάπαυση του πυρός, λέγοντας, σύμφωνα με πληροφορίες, στον Νετανιάχου «κάνε αυτό που πρέπει να κάνεις».
Κανένας από τους δύο… λένε οι Παλαιστίνιοι
Αλλά πολλοί Παλαιστίνιοι βλέπουν λίγες ελπίδες σε κανέναν από τους δύο υποψηφίους.
«Η γενική εκτίμηση είναι ότι οι Δημοκρατικοί είναι κακοί, αλλά αν εκλεγεί ο Τραμπ θα είναι ακόμη χειρότερα», δήλωσε ο Mustafa Barghouti, ένας σεβαστός Παλαιστίνιος αναλυτής και πολιτικός στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη.
«Η κύρια διαφορά είναι ότι η Καμάλα Χάρις θα είναι πιο ευαίσθητη στη μεταστροφή της αμερικανικής κοινής γνώμης και αυτό σημαίνει ότι θα είναι περισσότερο υπέρ της κατάπαυσης του πυρός».
Ο πόλεμος στη Γάζα έχει αυξήσει την πίεση από συμμάχους των ΗΠΑ, όπως η Σαουδική Αραβία, για πρόοδο προς ένα παλαιστινιακό κράτος.
Όμως κανένας από τους δύο υποψηφίους δεν έχει θέσει την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους στην πρώτη γραμμή της ατζέντας του.
Όταν ο κ. Τραμπ ρωτήθηκε κατά τη διάρκεια των προεδρικών συζητήσεων αν θα το υποστήριζε, απάντησε: «Θα πρέπει να το δω».
Πολλοί Παλαιστίνιοι έχουν παραιτηθεί από την υπόσχεση ενός παλαιστινιακού κράτους – και από την υποστήριξη των ΗΠΑ γενικότερα.
«Η γενική αίσθηση είναι ότι οι ΗΠΑ έχουν αποτύχει δραστικά στην προστασία του διεθνούς δικαίου, έχουν απογοητεύσει τους Παλαιστίνιους περισσότερες από μία φορές [και] πήραν την πλευρά της απόλυτης προκατάληψης προς το Ισραήλ», δήλωσε ο Μουσταφά Μπαργούτι.
«Το ζήτημα του παλαιστινιακού κράτους δεν είναι παρά ένα σύνθημα».