Ανησυχία για το ελαιόλαδο και την κατάσταση που επικρατεί ως προς το εμπόριό του, ιδιαίτερα στο εξωτερικό, εκφράζουν άνθρωποι του χώρου, καθώς και τα πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ δείχνουν μείωση εξαγωγών στην κατηγορία του λαδιού κατά 40% τον Μάιο και 47,4% το πρώτο πεντάμηνο του έτους (σε σχέση με τα αντίστοιχα περσινά χρονικά διαστήματα).
Τονίζοντας τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι επιχειρηματίες του χώρου ως προς τη δημιουργία και τη διατήρηση ενός brand name για το προϊόν της περιοχής τους, ο Γιώργος Γκούμας, εξαγωγέας από τη Μεσσηνία, υπογραμμίζει την απουσία μιας γενικής στρατηγικής και ενός κεντρικού σχεδιασμού από την πολιτεία για την εξωστρέφεια του προϊόντος. Πρόκειται για μία έλλειψη που δυσχεραίνει το έργο όσων ασχολούνται με τις εξαγωγές του ελαιολάδου, ιδιαίτερα σε ένα περιβάλλον ισχυρού ανταγωνισμού που προκύπτει όχι μόνο από τους «παραδοσιακά» μεγάλους παίκτες Ισπανία και Ιταλία, αλλά και από χώρες όπως η Τυνησία και η Τουρκία.
Κληθείς να σχολιάσει την τρέχουσα εικόνα της αγοράς, ο κ. Γκούμας αναφέρει ότι «ήταν επόμενο να καταγραφεί μείωση» στις πωλήσεις, αφού η χρονιά που κλείνει και εμπορικά τους επόμενους μήνες χαρακτηρίστηκε από μικρή παραγωγή και υψηλές τιμές, συνθήκες που προκάλεσαν «αναστάτωση στους καταναλωτές».
«Καλύτερη εικόνα για την πορεία των φετινών εξαγωγών θα έχουμε μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου, με δεδομένο ότι όλες οι ιταλικές επιχειρήσεις που ασχολούνται με το ελαιόλαδο είναι κλειστές μέχρι το τέλος Αυγούστου», αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο Παναγιώτης Ντανάκας, διευθυντής στον Συνεταιρισμό Μολάων-Πακίων στη Λακωνία. Σύμφωνα με την εικόνα που μεταφέρει, η αγορά αυτή την περίοδο «δεν περπατά». «Έχουμε να πουλήσουμε ελαιόλαδο από τον Απρίλιο», επισημαίνει, εξηγώντας ότι το ρίσκο παραμένει μεγάλο και για τους αγοραστές, αφού η τιμή του βυτίου φτάνει μέχρι και τα 220.000 ευρώ.
Οι έμποροι, βλέποντας ότι «το ράφι δεν κινείται», δεν προχωρούν σε κινήσεις δεσμεύοντας τόσο μεγάλα ποσά, δεδομένου ότι και ο δανεισμός από τις τράπεζες γίνεται με δυσκολία. Μέχρι τα μέσα περίπου του Αυγούστου είναι ριψοκίνδυνο, κατά τον ίδιο, να μιλήσει κανείς για την πορεία της αγοράς, καθώς αναμένονται ακόμη οι τελευταίες επιδόσεις των μεγάλων παικτών του εξωτερικού και ιδιαίτερα της Ισπανίας.
«Πρέπει να περιμένουμε να δούμε τι αποθέματα υπάρχουν και τι πωλήσεις έγιναν. Τον Ιούνιο υπήρξε μείωση στο τυποποιημένο ελαιόλαδο κατά 10.000 τόνους, από τον προηγούμενο μήνα. Είναι πολύ μεγάλο το νούμερο για τις μεσογειακές χώρες», προσθέτει.
απο το 80 με το ελαιολαδο ασχολουμαστε …ειμαστε στο ιδιο σημειο που ξεκινησαμε …44 χρονια ψαχνουμε τι δεν παει καλα …δεν το εχουμε βρει ακομα …αλλα 44 θα το βρουμε ;
Όχι.
Η κυβέρνηση μπορεί να έφερε 50% έκπτωση φόρου αλλά δεν ισχύει για τους μικρούς παραγωγούς που είναι και εξαγωγείς. Ο νόμος σπρώχνει το εμπόριο δήθεν στους συνεταιρισμούς τιμωρώντας όμως έτσι τον μικρό εξαγωγέα.
Μιλάμε για ντροπή και μόνο. Για δεκαετίες μας έλεγαν πως πρέπει να κάνουμε μόνοι μας τυποποίηση και εξαγωγή και τώρα μας σπρώχνουν στη συμβολαιακη με εμπόρους και συνεταιρισμούς.
Η προηγούμενη κυβέρνηση ήταν πανούκλα αλλά και η τωρινή δουλεύει για τους μεγάλους. Η έκθεση Πισσαριδη είναι μια ιδεοληψία και είναι λάθος.
Η Γαλλία τα ακριβότερα κρασιά τα πουλάει με μικρές φάρμες, όχι με μεγάλους συνεταιρισμούς. Αυτό το κάνει η Ισπανία που έχει κακή ποιότητα.
Άχρηστοι.