Βάσω Μαρίνη: “Τι άλλο θα δούμε”

Τι άλλο θα δούμε
Η κα Γιάννα Αγγελοπούλου υπεύθυνη για τις εορταστικές εκδηλώσεις των 200 χρόνων από την επανάσταση του 1821.
Θα τρίζουν τα κόκκαλα των αγωνιστών τα επανάστασης, των «τρελών εκείνων» όπως λέει ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης στη βιογραφία του, που πήραν τα όπλα κατά της τυραννίας.
Σε μια προσπάθεια να παρουσιάσει ο κος Μητσοτάκης ότι η επανάσταση του 1821 ήταν ένα κίνημα που ένωσε όλους τους Έλληνες προβαίνει στην εξής ανακοίνωση «Το 2021 θα είναι μια χρονιά που όλοι οι Έλληνες θα γιορτάσουμε μαζί και ενωμένοι τα 200 χρόνια ελευθερίας του Ελληνικού κράτους, με υπερηφάνεια για το παρελθόν μας και αυτοπεποίθηση για το μέλλον μας». (Βέβαια κάποιος θα έπρεπε να του σφυρίξει ότι δε γιορτάζουμε τα 200 χρόνια ελευθερίας του Ελληνικού κράτους γιατί το Ελληνικό κράτος ιδρύθηκε το 1830 με το πρωτόκολλο του Λονδίνου και όχι το 1821.)
Εν πάση περιπτώσει να ξεκαθαρίσουμε πρώτα ότι, η επανάσταση του 1821 δεν έγινε από όλους τους Έλληνες.
Προετοιμάστηκε ιδεολογικά από το Ρήγα Φεραίο που μετέφερε με πάθος τα μηνύματα της γαλλικής επανάστασης στην Βαλκανική πραγματικότητα.
Για τα μηνύματα αυτά ο Ρήγας αφορίστηκε από το Πατριάρχη Κων/πολεως Γρηγόριο τον Ε’. Μάλιστα μετά την τραγική δολοφονία του Ρήγα, το 1801, ο Πατριάρχης απευθυνόμενος στους κατοίκους της Πάργας που βοηθούσαν τους Σουλιώτες οι οποίοι συγκρούονταν με τον Αλή Πασά, έγραφε: «… ακούετε και ακολουθάτε, ως μανθάνω, τας συμβουλάς του Περραιβού ο οποίος σας απατά, δεν ηξεύρετε ότι αυτός με κάποιον Ρήγαν Θεσσαλόν και άλλους μερικούς παρομοίους λογιωτάτους, συνεννοούμενοι με τους Φραντζέζους , εσκόπευον να κάμουν επανάστασιν κατά του κραταιωτάτου Σουλτάνου αλλ’ ο μεγαλοδύναμος Θεός τους επαίδευσε κατά τας πράξεις των με τον θάνατον όπου τους έπρεπε;..»
Επίσης ο μύθος που προσπαθούν να περάσουν για την επίσημη Εκκλησία δεν αντέχει στον στοιχειώδη έλεγχο της ιστορίας. Η επανάσταση οργανώθηκε από τη Φιλική Εταιρεία και όχι από την Εκκλησία. Ο αφορισμός του Υψηλάντη από τον Πατριάρχη, όταν ξεκίνησε την επανάσταση στις Παραδουνάβιες Επαρχίες, ακόμα και αν έγινε από σκοπιμότητα, για τη διάσωση των Ελλήνων της Πόλης, είχε ως αποτέλεσμα την πτώση του ηθικού των εξεγερμένων Ελλήνων.
Οι υπέρμαχοι της εθνικής ενότητας ας καταλάβουν ότι, δεν μπορούσε να υπάρχει ενότητα μεταξύ των βολεμένων Φαναριωτών και των κοτζαμπάσηδων από την μια πλευρά και του φτωχού λαού από την άλλη, όπως και στην Γερμανοιταλική κατοχή δεν μπορούσε να υπάρχει εθνική ενότητα μεταξύ των συνεργατών των κατακτητών και των μαυραγοριτών, με τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης.
Ερχόμενοι λοιπόν στο σήμερα, ας μας εξηγήσει κάποιος, τί κοινό μπορεί να έχει ο μέσος σύγχρονος Έλληνας και Ελληνίδα με την κυρία που ανέλαβε να εκφράσει τα αισθήματα του Ελληνικού λαού για την επανάσταση;
Πως είναι δυνατόν, η κυρία των μονόπετρων και των πολυτελών επαύλεων να εκφράσει το πνεύμα των ξυπόλητων εξεγερμένων Ελλήνων; Και κυρίως πως είναι δυνατόν να εκφράσει τον σημερινό μέσο έντιμο Έλληνα και Ελληνίδα όταν, η ίδια στην αυτοβιογραφία της, δίνει μαθήματα πολυτελούς εκπόρνευσης δίχως κανένα ενδοιασμό, αφού δίχως καθόλου να ντρέπεται εκθέτει τα μέσα που μετήλθε για να πετύχει το στόχο της δηλ. το κυνήγι του πλούσιου άνδρα και μέσω αυτού, του χρήματος και της εξουσίας;
Σήμερα λοιπόν, που μια ολόκληρη νέα γενιά έχει ξενιτευτεί δίχως ελπίδα και προοπτική επιστροφής, σήμερα που οι κίνδυνοι που βιώνει η Κύπρος και η Ελλάδα είναι άμεσοι και ορατοί, ο εορτασμός της επανάστασης του ‘21 ήταν μια θαυμάσια ευκαιρία για αναστοχασμό, για να δούμε πραγματικά τα εξόχως θετικά της αλλά και τα αρκετά αρνητικά της, για να αποδεχτούμε ότι «εθνικό είναι ό,τι είναι αληθινό». Αντί αυτού είναι προφανής η πρόθεση της κυβέρνησης, για παράτες τύπου Ολυμπιακών αγώνων κούφιες από νόημα, ενώ ταυτόχρονα η Χώρα έχει προφανή αδυναμία να εκπονήσει μια Εθνική στρατηγική άμυνας, έχοντας αφήσει την τύχη της στα χέρια των πλέον ακαταλλήλων, δηλ «στα χέρια των συμμάχων της»
Β. ΜΑΡΙΝΗ.